змяні́ць, змяню́, зме́ніш, зме́ніць; зме́нены; зак.

1. каго-што. Зрабіць інакшым.

З. канструкцыю машыны.

2. каго-што. Замяніць другім.

З. кіраўніка аддзела.

З. работу.

3. каго (што). Пачаць дзейнічаць замест другога, заняўшы чыё-н. месца.

З. дазорных.

4. каго-што. З’явіцца ўслед за кім-, чым-н., замяняючы сабой каго-, што-н.

Лета змяніла вясну.

5. што. Пачаць карыстацца чым-н. замест чаго-н. іншага, перамяніць.

З. бялізну.

|| незак. змяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і зме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. змяне́нне, -я, н. (да 1 знач.) і зме́на, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

калейдаско́п, -а, м.

1. мн. -ы, -аў. Трубка з люстранымі пласцінкамі і каляровымі шкельцамі, якія пры паварочванні складваюцца ў розныя ўзоры.

2. перан. Хуткая змена разнастайных з’яў (кніжн.).

К. падзей.

|| прым. калейдаскапі́чны, -ая, -ае.

Калейдаскапічная змена ўражанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сме́на в разн. знач. зме́на, -ны ж.;

сме́на карау́ла зме́на ва́рты;

рабо́тать в у́треннюю сме́ну працава́ць у ра́нішнюю зме́ну;

пришла́ пе́рвая сме́на прыйшла́ пе́ршая зме́на;

молодёжь — на́ша сме́на мо́ладзь — на́ша зме́на;

сме́на белья́ зме́на бялі́зны;

брат пришёл на сме́ну мне брат прыйшо́ў на зме́ну мне;

◊

на сме́ну на зме́ну;

сме́на поколе́ний зме́на пакале́нняў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

челове́ко-сме́на эк. чалаве́ка-зме́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

удаскана́ленне, -я, н.

1. гл. удасканаліцца, удасканаліць.

2. мн. -і, -яў. Змена, якая паляпшае, удасканальвае што-н.

Рацыяналізатарскія ўдасканаленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

камута́цыя, ‑і, ж.

Змена злучэнняў у электрычных ланцугах: уключэнне, адключэнне і пераключэнне іх асобных частак, а таксама змена напрамку электрычнага току.

[Ад лац. commutatio — змена.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калейдаскапі́чны, -ая, -ае.

1. гл. калейдаскоп.

2. перан. Які мяняецца хутка, як у калейдаскопе.

Калейдаскапічная змена падзей.

|| наз. калейдаскапі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пераме́на, -ы, ж.

1. гл. перамяніць.

2. мн. -ы, -ме́н. Змена, паварот да чаго-н. іншага.

Гэты год прынёс многа перамен (разм.). Рэзкая п. тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

szychta

ж. змена

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фармазме́на, ‑ы, ж.

Спец. Змена формы чаго‑н. Фармазмена металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)