аэралагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аэралогіі. Аэралагічная станцыя.

•••

Аэралагічны змей гл. змей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серпента́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Гадавальнік, у якім утрымліваюць ядавітых змей і забіраюць ад іх яд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kite [kaɪt] n. паве́траны змей;

fly a kite запуска́ць зме́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

закліна́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто заклінае (у 2 знач.).

З. змей.

|| ж. закліна́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухгало́вы, -ая, -ае.

3 дзвюма галовамі.

Д. змей.

○

Двухгаловы арол — відарыс арла з дзвюма галовамі на дзяржаўным гербе Расійскай Федэрацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохгало́вы в разн. знач. трегла́вый, трёхгла́вый;

т. змей — трегла́вый змей;

~вая царква́ — трегла́вая це́рковь;

○ ~вая мы́шца — трёхгла́вая мы́шца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сямігало́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае сем галоў. Сямігаловы змей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уда́вавыя, ‑ых.

Сямейства неядавітых змей, да якога належаць удавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

луска́, -і́, ДМ -сцэ́, ж.

Дробныя пласцінкі, якімі пакрыта цела рыб, яшчарак, змей.

|| памянш. лу́сачка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. лускавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закліна́льнік, ‑а, м.

Той, хто заклінае (у 1 знач.). Заклінальнік змей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)