земля... (гл. земле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «земле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: землябітны, землязнавец, землязнаўства, землякоп, земляроб, землясос.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́ты, ‑ага, м.

Той, хто арэ зямлю; земляроб. Дзе араты плача, там жняя скача. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tiller [ˈtɪlə] n.

1. земляро́б, фе́рмер

2. ру́мпель

3. AmE культыва́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

іло́т, ‑а, М ілоце, м.

Гіст. Земляроб у Старажытнай Спарце, які знаходзіўся ў становішчы раба. // перан. Кніжн. Бяспраўны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rolnik

м. селянін; земляроб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

па́харь ара́ты, -тага м., ара́тай, -тая м.; (хлебопашец) земляро́б, -ба м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

oracz

м. земляроб, араты, ратай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

farmer

[ˈfɑ:rmər]

n.

земляро́б, фа́рмэр -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Áckerbauer

m -s, - i -n, -n земляро́б, хлебаро́б

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

agriculturist

[,ægrɪˈkʌltʃərɪst]

n.

1) земляро́б -а m.

2) аграно́м -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)