земляро́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца земляробствам; хлебароб.

|| прым. земляро́бскі, -ая, -ае.

Земляробская праца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

земляро́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. земляро́б земляро́бы
Р. земляро́ба земляро́баў
Д. земляро́бу земляро́бам
В. земляро́ба земляро́баў
Т. земляро́бам земляро́бамі
М. земляро́бе земляро́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

земляро́б м. земледе́лец, па́харь, хлебопа́шец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

земляро́б, ‑а, м.

Той, хто займаецца земляробствам; хлебароб. Стаў Андрэй з малых год гаспадаром: земляробам, касцом і ўсім, чым патрэбна быць у гаспадарцы. Каваль. Земляроб у кожным доме, на кожнай ніве паўтарыў: — Хвала дажджу!.. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляро́б м. Lándwirt m -(e)s, -e; Áckerbauer m -n і -s, -n; Lándmann m -(e)s, -leute

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смерд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

У Старажытнай Русі: селянін, земляроб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

земледе́лец земляро́б, -ба м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фела́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Селянін-земляроб у арабскіх краінах.

|| прым. фела́хскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cultivator [ˈkʌltɪveɪtə] n.

1. земляро́б

2. культыва́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ара́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Той, хто апрацоўвае, арэ зямлю; земляроб.

Дзе а. плача, там жняя скача (прыказка).

|| прым. ара́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)