здаравя́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да здаравяка, здаравяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здорови́ла прост. здаравя́к, -ка́ м., здаравя́ка, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здоровя́к разг. здаравя́к, -ка́ м., здаравя́ка, -кі м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

siłacz

м. асілак; здаравяка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

здараві́ла, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і здаравяка. Здаравіла, падобны на Геркулеса, глядзеў на іх, студэнтаў, як бы звысака. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сила́ч асі́лак, -лка м., здаравя́ка, -кі м., здаравя́к, -вяка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лабрэт ’здаравяка’ (Юрч.), зах.-бран. ’дужы, рослы, моцна разгультаены мужчына’. Відавочна, у выніку кантамінацыі пераноснага лоб ’гультай’ і брытан (гл.) ’чалавек моцнага складу’, ’таўсцяк’ (∼ бялын. брысь ’здаравяка-лайдак’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крепы́ш разг. маца́к, -ка́ м.; здаравя́ка, -кі м., здаравя́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сила́чка ж. асі́лак, -лка м., здаравя́ка, -кі ж., здаравя́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Лабэра ’здаравяка’ (Мат. Маг.). Да лобі (гл.). Адносна экспрэсіўнага суф. -эра параўн. лабур (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)