сумно́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У матэматыцы: адзін з некалькіх множнікаў, якія ўваходзяць у адзін здабытак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

yield​1 [ji:ld] n.

1. ураджа́й; праду́кцыя

2. прыбы́так; здабы́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сумно́жнік, ‑а, м.

У матэматыцы — адзін з некалькіх множнікаў, якія ўваходзяць у адзін здабытак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

iloczyn, ~u

м. мат. здабытак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Абла́да ’улада, здабытак’ (БРС, КТС, Сцяшк.) < аб‑ула‑да. Гл. улада.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сатво́рчасць, ‑і, ж.

Сумесная творчасць з кім‑н. у якой‑н. галіне. Садружнасць, сатворчасць дае плённы здабытак у любой галіне дзейнасці чалавека. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескане́чны матэм. infínit;

бескане́чны дроб unéndlicher Bruch;

бескане́чны здабы́так éndloses Prodúkt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агульнанаро́дны Volks-; das gánze Volk ángehend [úmfassend];

агульнанаро́дны здабы́так Geméingut des Vólkes

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Prodúkt

n -(e)s, -e

1) праду́кт

2) матэм. здабы́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перадаві́к, ‑а, м.

Той, хто дасягнуў найлепшых вынікаў у якой‑н. дзейнасці, паказвае ўзоры сацыялістычных адносін да працы. Перадавік вытворчасці. Перадавікі ў сацыялістычным спаборніцтве. □ Вопыт перадавікоў — здабытак агульны. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)