згаса́нне ср., прям., перен. угаса́ние, погаса́ние, потуха́ние; см. згаса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

znikać

незак. знікаць; згасаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

утуша́ться

1. пагаса́ць, патуха́ць; (угасать) згаса́ць, затуха́ць;

2. страд. гасі́цца, тушы́цца; см. утуша́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wypalać się

незак. выгараць, дагараць, згасаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gasnąć

незак. патухаць, тухнуць, гаснуць, пагасаць; згасаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тухнуць, патухаць, стухаць, затухаць, гаснуць, згасаць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

dogasać

dogasa|ć

незак. тухнуць, гаснуць, згасаць;

ogień dogasać — агонь гасне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лу́нуць, лу́наць ’раптоўна згінуць, прапасці’ (Мядзв., Яруш., Янк. 2, Мат. Гом., Нас., ТС, Сл. ПЗБ; мсцісл., З нар. сл.), ’паступова згасаць і памерці’ (Касп.; слуц., БНТ, Лег. і пад.), ’памерці, здохнуць’ (івац., Нар. сл.), луну́ць ’знікнуць’ (Сцяшк. Сл.). Укр. н.-валын. лу́нути ’памерці’, рус. смал. лунуть ’памерці, здохнуць’. Да лу́пнуць (гл.), як прасл. kapnǫti < kapati, ці гінуць < gibnǫti.

Луну́ць ’лінуць’ (мазыр., Нар. Гом.). З ⁺лыну́ць, параўн. драг. лыну́тэ ’тс’. Пераход ы > у (як мы́ла — усх.-палес. му́ло). Да ліць, ліну́ць (гл.). Гл. таксама Слаўскі, 4, 380–381 — lunąć ’лінуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гі́нуць úmkommen* vi (s), ums Lében kómmen* (пра чалавека); éingehen* vi (s) (пра расліны, жывёл); перан. zugrúnde [zu Grúnde] gehen*; dahínsiechen vi (s) (згасаць); zusámmenbrechen* vi (s) (пра планы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

иссяка́ть несов.

1. высыха́ць;

2. вычэ́рпвацца; (приходить к концу) канча́цца; (угасать) згаса́ць; (исчезать) зніка́ць;

си́лы иссяка́ют сі́лы канча́юцца (зніка́юць, згаса́юць);

сре́дства иссяка́ют сро́дкі вычэ́рпваюцца (канча́юцца).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)