crinkle [ˈkrɪŋkl] n.

1. вы́гіб, вы́гін; зві́ліна, заві́ліна

2. маршчы́на, змо́ршчына; скла́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

indentation [ˌɪndenˈteɪʃn] n.

1. зубе́ц, вы́раз, шчарбі́на

2. зві́ліна, вы́гін (берагавой лініі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kéhre

f -, -n зві́ліна, віра́ж, (круты́) паваро́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вілю́жына ’звіліна’ (КТС, БРС), утворана пры дапамозе апелятыўнага суф. ‑іна ад вілюга 1 (гл.). Сюды ж вілю́жны ’звілісты’, вілюжыны, вілюжыць КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sinuosity [ˌsɪnjuˈɒsəti] n. fml

1. хва́лісты рух; зві́ліна; заві́ліна, вы́гін

2. pl. sinuosities склада́ныя шляхі́; перыпеты́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

меа́ндр, ‑а і ‑у, м.

Спец.

1. ‑а. Звіліна, лука ў цячэнні ракі, характэрная для раўнінных рэк.

2. ‑у. У мастацтве — геаметрычны арнамент, узор у выглядзе выгнутых ліній або палос.

[Ад назвы звілістай ракі Меандр у Малой Азіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпака́мп

(лац. hippocampus)

звіліна паўшар’я галаўнога мозга, размешчаная ў аснове скроневай долі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

winding [ˈwaɪndɪŋ] n.

1. паваро́т, вы́гін; зві́ліна, заві́ліна

2. намо́тка, перамо́тка;

in winding скру́чаны;

out of winding раскру́чаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wíndung

f -, -en

1) зві́ліна

2) тэх. віто́к, абмо́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

звіў, звіву, м.

Выгіб, звіліна. Дарогі, цёмныя дарогі! Вы так маўклівы, вы так строгі! Хто вас аблічыць? Хто вас змерыць? Хто вашы звівы ўсе праверыць? Колас. Таямнічымі звівамі беглі дарожкі праз гушчары да вёсак. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)