меандр, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Звіліна, лука ў цячэнні ракі, характэрная для раўнінных рэк.
2. ‑у. У мастацтве — геаметрычны арнамент, узор у выглядзе выгнутых ліній або палос.
[Ад назвы звілістай ракі Меандр у Малой Азіі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)