звя́зак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
звя́зак |
звя́зкі |
| Р. |
звя́зка |
звя́зкаў |
| Д. |
звя́зку |
звя́зкам |
| В. |
звя́зак |
звя́зкі |
| Т. |
звя́зкам |
звя́зкамі |
| М. |
звя́зку |
звя́зках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перавя́сла, -а, мн. -ы, -аў, н.
1. Саламяны жгут для звязвання снапоў, кулёў.
2. Звязка, вясло².
П. ключоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ligament [ˈlɪgəmənt] n. anat. звя́зка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
copula [ˈkɒpjələ] n. ling. дзеясло́ў-звя́зка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
свя́зкаIII грам., мат., лог. звя́зка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пук, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Звязка, ахапак.
П. лёну.
2. Сцябло зялёнай цыбулі з суквеццем наверсе.
Цыбуля пайшла ў пукі.
|| памянш. пучо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цюк¹, -а́, мн. -і, -о́ў, м.
Вялікі звязаны пакунак тавару; вялікая звязка чаго-н.
Ц. сена.
|| памянш. цючо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
|| прым. цюкавы́, -а́я, -о́е (спец.).
Цюкавое сена.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сча́лка ж., спец. звя́зка, -кі ж., звя́званне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свя́зкаII анат. звя́зка, -кі ж.;
голосовы́е свя́зки галасавы́я звя́зкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
галасавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да голасу (у 1 знач.), выконваецца голасам. Галасавы апарат.
•••
Галасавыя звязкі гл. звязка.
Галасавая шчыліна гл. шчыліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)