карадзі́раваць

‘зведаць (зведваць) уплыў карозіі; паставіць (ставіць) што-небудзь пад уплыў карозіі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. карадзі́руе карадзі́руюць
Прошлы час
м. карадзі́раваў карадзі́равалі
ж. карадзі́равала
н. карадзі́равала
Дзеепрыслоўе
прош. час карадзі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

муці́раваць

зведваць мутацыю’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. муці́рую муці́руем
2-я ас. муці́руеш муці́руеце
3-я ас. муці́руе муці́руюць
Прошлы час
м. муці́раваў муці́равалі
ж. муці́равала
н. муці́равала
Загадны лад
2-я ас. муці́руй муці́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час муці́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дазнава́ць

‘спазнаваць, зведваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дазнаю́ дазнаё́м
2-я ас. дазнае́ш дазнаяце́
3-я ас. дазнае́ дазнаю́ць
Прошлы час
м. дазнава́ў дазнава́лі
ж. дазнава́ла
н. дазнава́ла
Загадны лад
2-я ас. дазнава́й дазнава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дазнаючы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

zaznawać

незак. czego зведваць; зазнаваць, спазнаваць што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

изве́дывать несов. (радость, страх и т. п.) зазнава́ць, спазнава́ць; (испытывать) спрабава́ць; (понимать) разуме́ць; (узнавать) зве́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зайздро́сціць, ‑рошчу, ‑росціш, ‑росціць; заг. зайздросць; незак., каму-чаму.

Зведваць, перажываць пачуццё зайздрасці да каго‑, чаго‑н. Грузчыкі моўчкі паглядалі на Сяргея, моўчкі зайздросцілі яго спрыту і сіле. Адамчык. Ігнась зайздросціць Кольку: у яго ёсць дзед, а Ігнась свайго дзеда не помніць. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; незак. і зак.

1. незак., каго-што. Правяраць стан або якасць каго-, чаго-н., выпрабоўваць.

С. свае сілы.

С. голас.

2. незак., што. Каштаваць што-н., есці што-н. для вызначэння смаку.

С. суп.

3. незак. і (радзей) зак., з інф. Рабіць (зрабіць) спробу выканаць якія-н. дзеянні, здзейсніць што-н.

С. заснуць.

С. узлезці на дрэва.

4. незак. і (радзей) зак., што. Зведваць (зведаць) што-н.

Ён ужо не раз спрабаваў турму.

|| зак. паспрабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

erfhren

I

vt

1) даве́двацца, дазнава́цца

2) зве́дваць, спазнава́ць

ine Änderung ~ — мяня́цца

II

a во́пытны, дасве́дчаны; быва́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Зве́дкі ’адведзіны’ (Нас.). Параўн. у Даля свѣдать ’праведаць’, укр. звіди, звідини ’разведка’, польск. zwiady ’адведзіны’, дыял. ’заручыны’, чэш. zvéd(y) ’разведка’, славац. zvedy ’тс’. У бел., рус., польск. значэнне візіту, у той час як іншыя прыклады хутчэй пра атрыманне інфармацыі. Як і адведкі, вячоркі (гл.), утворана ад дзеяслова зведваць з суф. ‑к‑і (параўн. зажынкі, дасеўкі, памінкі, Сцяцко, Афікс. наз., 48). Дзеясловы з ‑ведаць у значэнні ’нанесці візіт’ шырока вядомы ва ўсх.-слав. мовах (рус. проведать, наведать, укр. відвідати, звідати, навідати), таму няма падставы лічыць іх запазычанымі з польск. (гл. адведаць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

erlben

vt

1) перажыва́ць, зве́дваць, спазнава́ць

2) дажыва́ць

ich hffe das noch zu ~ — я спадзярся яшчэ́ дажы́ць да гэ́тага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)