муці́раваць

‘зведваць мутацыю’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. муці́рую муці́руем
2-я ас. муці́руеш муці́руеце
3-я ас. муці́руе муці́руюць
Прошлы час
м. муці́раваў муці́равалі
ж. муці́равала
н. муці́равала
Загадны лад
2-я ас. муці́руй муці́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час муці́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)