избавле́ние збаве́нне, -ння ср., пазбаўле́нне, -ння ср.; выратава́нне, -ння ср.; вызвале́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палане́нне, ‑я, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. палаюць (у 1, 2 знач.).

2. Разм. Палон. А дзе ж той выхад? дзе збавенне З няволі цяжкай, з паланення? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odkupienie

н.

1. рэл. збавенне;

2. адкупленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

збаўле́нне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. збаўляць ​1 — збавіць ​1.

збаўле́нне 2, ‑я, н.

Тое, што і збавенне. Мы зараз чуем выбухі глухія, Прыходзіць светлага збаўлення час. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ра́йства, ра́йство ’шчасце, прыемнасць, вельмі добрыя адносіны з кім-небудзь’, ’рай’, ’райскае жыццё; збавенне’ (віл., Сл. ПЗБ; ТС). Адсубстантыўнае ўтварэнне са значэннем стану: рай‑ + ‑ства. Гл. рай1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

збаўле́нне I ср. сба́вка ж., убавле́ние, уба́вка ж.; см. збаўля́ць I

збаўле́нне II ср., разг., см. збаве́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГРЭХ,

у рэлігійнай этыцы маральнае зло, якое заключаецца ў парушэнні дзеяннем, словам ці думкай волі Бога. Да граху адносяць невыкананне пэўных рэліг.-царк. нормаў, устаноўленых асобна кожнай канфесіяй. Тэалогія вылучае першародны грэх першых людзей, вынікі якога наследуюць нашчадкі. Сутнасцю праваслаўнага вучэння пра грэх з’яўляецца збавенне, якое магчыма толькі верай і справамі. Лічыцца, што без веры ў Бога, без хрысц. зносін, без хрышчэння нельга заслужыць даравання.

т. 5, с. 496

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рассва́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Парваць дружбу, знаёмства з кім‑н.; разлічыцца з кім‑, чым‑н. Ці дасць зямля табе збавенне Ад злога панскага насення? З адным рассватаешся тут, Там у другі залазь хамут. Колас. І камуна з гэтымі «камунарамі» рассваталася, выкінуўшы іх са сваёй сям’і, бо не хацелі яны аддана, як і ўсе, працаваць. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

salvation [sælˈveɪʃn] n.

1. relig. выратава́нне, ратава́нне, збаве́нне;

find salvation вы́ратаваць сваю́ душу́

2. рату́нак, парату́нак;

seek salvation in smth. шука́ць парату́нку ў чым-н.;

Work is my salvation. У працы мой ратунак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выратаванне, уратаванне, ратунак, паратунак, збаўленне, збавенне, выйсце, выхад

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)