збаве́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. збаве́нне
Р. збаве́ння
Д. збаве́нню
В. збаве́нне
Т. збаве́ннем
М. збаве́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

збаве́нне ср. избавле́ние; освобожде́ние, спасе́ние; см. зба́віць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збаве́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. збаўляць ​2 — збавіць ​2 і стан паводле знач. дзеясл. збаўляцца ​2 — збавіцца ​2; ратунак. Адтуль збавення прагнуць людзі, А ў людзях ходзіць слых такі, Што будуць тут бальшавікі — Браты і правільныя суддзі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збаве́нне н гл збаўленне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

искупле́ние збаве́нне, -ння ср., выкупле́нне, -ння ср., загла́джванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wybawienie

н. выратаванне, збавенне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rescue​1 [ˈreskju:] n. выратава́нне, вызвале́нне, збаве́нне, пазбаўле́нне;

a rescue boat выратава́льная ло́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Erlösung

f -, -en збаве́нне, вызвале́нне, выратава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

збаві́цельны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць збавенне; выратавальны. [Карызна] не сачыў нават больш за ходам пасяджэння — сядзеў моўчкі ў сваім кутку, акунуўшыся ў збавіцельную бяздумнасць. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Entgéltung

f -, -en адпла́та, ка́ра, распла́та; збаве́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)