зае́зд, ‑у і ‑а, м.

1. ‑у. Дзеянне паводле дзеясл. заязджаць — заехаць (у 1, 4 і 5 знач.).

2. ‑у. Адзін з тураў спаборніцтва ў скачках, гонках. Паўфінальны заезд. У першыя заездзе ўдзельнічала пяць коней. Атрымаць перамогу ў апошнім заездзе.

3. ‑у. Разм. Новая змена, кантынгент (у доме адпачынку, санаторыі і пад.). Новы заезд.

4. ‑а. Уст. Заезны дом. [Хурс] часта бываў у местачковых заездах, у карчомных стадолах. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hinéinziehen

*

1.

vt уця́гваць (у розн. знач.)

2.

vi (s) захо́дзіць, увахо́дзіць, заязджа́ць (унутр)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinkehren

vi (s) (bei D) заязджа́ць, заві́тваць, захо́дзіць (да каго-н.), спыня́цца (у каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wjeżdżać

незак.

1. заязджаць, уязджаць; уз(яджаць;

2. наязджаць;

3. перан. разм. накідвацца на каго; лаяць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ука́тывать​II несов. (к укати́ть)

1. (угонять, катя) каці́ць; (выкачивать) выко́чваць; (откачивать) адко́чваць; (куда-л.) зако́чваць;

2. (уезжать) разг. е́хаць; (выезжать) выязджа́ць; (отъезжать) ад’язджа́ць; (куда-л.) заязджа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vórfahren

* vi (s)

1) (vor A) пад’язджа́ць (да чаго-н.)

2) (bei D) заязджа́ць (да каго-н.)

3) (D) е́хаць напе́радзе; абганя́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уезжа́ть несов. е́хаць; (выезжать) выязджа́ць; (отъезжать) ад’язджа́ць; (заезжать) заязджа́ць;

уезжа́ть в Смоле́нск е́хаць (выязджа́ць, ад’язджа́ць) у Смале́нск;

он уезжа́ет на ме́сяц из Ми́нска ён е́дзе (выязджа́е, ад’язджа́е) на ме́сяц з Мі́нска;

он уезжа́ет по́ездом ён е́дзе цягніко́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábholen

vt захо́дзіць, заязджа́ць (па каго-н., па што-н.)

j-n etw. ~ lássen* — пасыла́ць каго́-н. па што-н.

j-n am Báhnhof ~ — сустрэ́ць каго́-н. на вакза́ле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinfahren

*

1.

vt

1) уво́зіць, зво́зіць (збожжа)

2) аб’е́зджваць (напр., каня)

3) нае́зджваць (дарогу)

2.

vi (s) заязджа́ць (унутр)

in den Schacht ~ — спуска́цца ў ша́хту

in etw. (A) éingefahren sein — перан. зайсці́ ў тупі́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)