буртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., што.

Закладваць бульбу, агародніну, сілас і пад. на захоўванне ў бурты.

Б. бульбу.

|| зак. забуртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. буртава́нне, -я, н. і бурто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

файл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У інфарматыцы: блок інфармацыі або рэсурс для інфармацыі, даступны для камп’ютарных праграм.

Захоўванне файла.

Тэкставыя файлы.

2. Канцылярскі празрысты пакет для захоўвання паперы і дакументаў.

|| прым. фа́йлавы, -ая, -ае.

Файлавыя сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Закладваць агародніну, сілас, угнаенні і пад. па захоўванне ў бурты. Буртаваць бульбу. Буртаваць кампост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gepäckaufbewahrung

f -, -en захо́ўванне багажу́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

składowe

н. плата за захоўванне рэчаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Áufbewahrung

f -, -en захо́ўванне, захава́нне, зберага́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maintenance [ˈmeɪntənəns] n.

1. (of) утрыма́нне ў до́брым ста́не; захо́ўванне; до́гляд; рамо́нт

2. сро́дкі на пражыццё

3. BrE аліме́нты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

схо́вы мн. (захоўванне) Áufbewahrung f -, Verwáhrung f -; Éinlagerung f - (на складзе); гл. тс. cxoванка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кансе́рвы, размоўн. кансе́рва (адз. лік) ’прадукты харчавання, расфасаваныя ў герметычную тару’ (ТСБМ). Відавочна, з польск. konserva ’тс’ (XIX ст.), якое з італ. conserva ’захоўванне’ < conservare ’захоўваць у добрым стане’ < лац. cōnservāre ’захоўваць, берагчы’ (Слаўскі, 2, 428–429). Літаратурная форма ў мн. ліку — з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

канспіра́цыя

(лац. conspiratio)

1) тайныя метады дзейнасці падпольнай арганізацыі і яе членаў;

2) перан. захоўванне тайны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)