захапля́ць гл захапіць 5.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

capture2 [ˈkæptʃə] v.

1. палані́ць, узя́ць у пало́н, захапі́ць

2. злаві́ць (злачынцу)

3. завало́даць, зачарава́ць, захапі́ць (уяўленне, увагу і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

закружыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пачаць кружыць.

  • Закружыла завіруха.
  • Закружыць галаву каму (размоўнае неадабральнае) — моцна захапіць, пазбавіўшы здольнасці цвяроза разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

засти́чь сов. заста́ць, заспе́ць, обл. заскі́чыць; (захватить) захапі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заца́пать сов. сца́паць, схапі́ць; злаві́ць; (присвоить) захапі́ць, загрэ́бці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

наадбіраць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Адабраць, захапіць сілаю многа чаго-н.

  2. Адабраць з аднастайных прадметаў значную колькасць чаго-н.

    • Н. гатунковай морквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нахапацца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Захапіць, схапіць многа чаго-н.

    • Нахапаўся зямлі колькі хацеў.
  2. пераноснае значэнне: Павярхоўна, выпадкова засвоіць што-н. (неадабральнае).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

захопліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да захапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воодушеви́ть сов. натхні́ць; (зажечь) запалі́ць; (увлечь) захапі́ць; (поднять) узня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

захоплены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад захапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)