Verbum

анлайнавы слоўнік

затыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затыкаць ¹ — заткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канапа́ціць, -па́чу, -па́ціш, -па́ціць; -па́чаны; незак., што.

Затыкаць дзіркі, шчыліны чым-н. (пакуллем, мохам і інш.).

К. сцены.

К. лодку.

|| зак. заканапа́ціць, -па́чу, -па́ціш, -па́ціць; -па́чаны.

|| наз. канапа́чанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bung² [bʌŋ] v. затыка́ць, закарко́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

затыка́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заткнуцца (у 1, 2 знач.).

2. Зал. да затыка́ць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паклява́ць

‘затыкаць дзіркі пакуллем’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

cork² [kɔ:k] v. затыка́ць ко́ркам, закарко́ўваць (бутэльку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зажима́ть несов.

1. (сдавливать) заціска́ць, сціска́ць; (защемлять) зашчэ́мліваць;

2. (закрывать) зату́льваць, затыка́ць;

зажима́ть нос зату́льваць нос;

зажима́ть у́ши затыка́ць ву́шы;

зажима́ть рот перен. затыка́ць рот;

3. перен. заціска́ць;

зажима́ть кри́тику заціска́ць кры́тыку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затыка́нне ср. затыка́ние; заку́поривание, заку́порка ж., уку́порка ж., уку́поривание; см. затыка́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verkórken

vt затыка́ць, закарко́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zúkorken

vt затыка́ць, закарко́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)