канапа́ціць, -па́чу, -па́ціш, -па́ціць; -па́чаны; незак., што.

Затыкаць дзіркі, шчыліны чым-н. (пакуллем, мохам і інш.).

К. сцены.

К. лодку.

|| зак. заканапа́ціць, -па́чу, -па́ціш, -па́ціць; -па́чаны.

|| наз. канапа́чанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)