zamglony

zamglon|y

затуманены, туманны, імглісты;

~y dzień — туманны дзень;

~е spojrzenie — затуманены позірк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vaporous [ˈveɪpərəs] adj. fml імглі́сты, затума́нены;

vaporous air паве́тра, насы́чанае ві́льгаццю;

vaporous ideas фантасты́чныя ідэ́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

umnébelt

a

1) затума́нены

2) падвы́піты, на падпі́тку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

filmy

[ˈfɪlmi]

adj.

1) цяню́ткі

2) невыра́зны, затума́нены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

замглёны і заімглёны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад замгліць, заімгліць.

2. у знач. прым. Замглелы, затуманены. Замглёнае неба, што нізка асела над горадам, сеяла рэдкую снегавую пацяруху. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мурза́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Запэцканы, брудны. Дзеці ўставіліся на незнаёмых круглымі .. вачыма, і мурзатыя тварыкі іх застылі ў нейкім чаканні. Кулакоўскі.

2. перан. Абл. Закрыты дымкай, затуманены; шэры. Ад пылу-дыму ўсё сонца мурзатае, затуманенае. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подёрнутый заця́гнуты, мног. пазаця́гваны; (покрытый) пакры́ты; (застланный) засла́ны, мног. пазасціла́ны; (затуманенный) затума́нены; (окутанный) аху́таны; см. подёрнуть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Му́тны ’нячысты, каламутны’, ’пацямнелы, затуманены’, ’зямліста-шэры, туманны’, ’недастаткова выразны, абгрунтаваны’, хойн. ’сумны’, хойн., калінк. ’брудны’ (ТСБМ, Яруш., Сл. ПЗБ; лаг., Жыв. сл.; гродз., КЭС). Укр. мутни́й, рус. му́тный, мутно́й, польск. mętny, луж. mutny, чэш., славац. mutný, славен. môtèn, серб.-харв. му́тан, макед. матен, балг. мътен. Прасл. mǫtъnъ. Да мут, муці́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

foggy

[ˈfɑ:gi]

adj.

1) затума́нены, тума́нны

2) няя́сны, цьмя́ны (ду́мка); замаро́чаны (сьвядо́масьць, галава́), зьбянтэ́жаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blear

[blɪr]

1.

adj.

затума́нены; му́тны, каламу́тны; няя́сны, невыра́зны

2.

v.t.

затума́ньваць; каламу́ціць; рабі́ць невыра́зным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)