затры́млівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да затрымацца.

2. Зал. да затрымліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

останови́ться спыні́цца; затрыма́цца;

останови́ться на полдоро́ге перен. спыні́цца на паўдаро́зе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытрыма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Злёгку ўтрымацца, затрымацца за што‑н. Прытрымацца за парэнчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымару́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Затрымацца крыху, замарудзіцца. — Прымарудзіўся дзе-небудзь на хвіліну — адстаў на год. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Незаба́рам ’хутка, без затрымкі’ (Растарг.), незаба́ром ’хутка, неўзабаве’ (ТС), укр. незаба́ром ’тс’. Ад заба́рыццазатрымацца’ (да бары́цца ’марудзіць’, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Незаба́вам ’адразу, хутка, без затрымкі’ (Др., Пятк. 2), незаба́ўна ’неадкладна, хутка’ (Нас., Гарэц., ТС), незаба́ўка ’нядоўга, хапае часу’ (Нас.). Ад заба́віццазатрымацца’, заба́ва ’затрымка’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Супыні́ць ’спыніць, затрымаць’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт.), супыні́цца ’спыніцца, затрымацца’ (Сл. ПЗБ). Параўн. укр. зупинити ’затрымаць, спыніць’, балг. дыял. супѝнъм ’затрымаць; стрыножыць’ і інш. Гл. спыніць, пыніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праба́віцца, ‑баўлюся, ‑бавішся, ‑бавіцца; зак.

Разм.

1. Прабыць доўга, затрымацца дзе‑н. Да самага вечара прабавіліся лыжнікі ў пятай брыгадзе. Сіняўскі.

2. Зак. да прабаўляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праба́віцца разм. verwilen vi, bliben* vi (s); sich ufhalten* (затрымацца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

задля́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Абл. Надоўга затрымацца дзе‑н. (загаварыўшыся або па іншых прычынах). — А няхай яго... Задлякаўся ды прасядзеў цэлы адвячорак, — сказаў Баранок, беручы плуг. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)