бязво́блачны, -ая, -ае.

1. Без воблакаў, ясны.

Бязвоблачнае неба.

Б. дзень.

2. перан. Нічым не засмучаны; светлы, шчаслівы.

Бязвоблачнае дзяцінства.

|| наз. бязво́блачнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засмучо́ны,

гл. засмучаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

омрачённый

1. прич. азмро́чаны; засму́чаны; см. омрачи́ть;

2. прил. засму́чаны; азмро́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Амарко́ціць ’засмуціць’ (Нас.), амаркочаны ’засмучаны’ (Нас.). Гл. маркота.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

regretful [rɪˈgretfəl] adj. по́ўны шкадава́ння; засму́чаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хму́ры разм. únfreundlich; vergrämt (засмучаны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сокрушённый​II

1. прич. засму́чаны, прыве́дзены ў ро́спач; см. сокруши́ть​II;

2. прил. (печальный) засму́чаны, журбо́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. да апусціць.

•••

Як у ваду апушчаны — маркотны, засмучаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́рбный сму́тны, засму́чаны; (тоскливый) тужлі́вы; (печальный) журбо́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

crestfallen [ˈkrestfɔ:lən] adj. які́ ўпаў ду́хам; прыгне́чаны, засму́чаны; зняве́раны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)