аблясі́ць, ‑ляшу, ‑лясіш, ‑лясіць; ‑лясім, ‑лесіце; зак., што.

Засадзіць лесам якую‑н. плошчу, мясцовасць. Аблясіць пясчаныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zasadzić

зак. засадзіць; пасадзіць;

zasadzić krzak — пасадзіць куст;

zasadzić do pracy — засадзіць за працу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bepflánzen

vt (mit D) засадзі́ць, абсадзі́ць (раслінамі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заса́джаны

1. в разн. знач. заса́женный; упря́танный;

2. засу́нутый;

1, 2 см. засадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаса́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Засадзіць чым-н. усё, многае.

П. клумбы кветкамі.

2. каго. Пасадзіць прымусова ўсіх, многіх куды-н. (разм.).

3. каго за што. Прымусіць займацца чым-н. усіх, многіх (разм.).

П. дзяцей за ўрокі.

4. што. Засунуць, уткнуць куды-н. усё, многае (разм.).

П. граблі пад вяроўку на возе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упря́тать сов., разг.

1. схава́ць, захава́ць; запрато́рыць;

2. перен. запрато́рыць; (в тюрьму — ещё) засадзі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заса́джваць несов.

1. в разн. знач. заса́живать; (подвергать принудительному заключению — ещё) упря́тывать;

2. засо́вывать;

1, 2 см. засадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вя́зень. Ст.-бел. вязень ’вязень, палонны’ (з XVI ст.; Булыка, Запазыч.). Рус. (старое) вя́зень, укр. вʼя́зень, польск. więzień, чэш. vězeň. Параўн. ст.-рус. вѧзити ’быць палонным, звязаным’, ст.-укр. вязити, рус. дыял. вязи́ть ’засадзіць каго-небудзь (у турму)’, польск. więzić, ст.-чэш. věziti. Але можна таксама меркаваць, што вя́зень запазычана з польск. więzień (так Булыка, Запазыч., 75).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазаса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Засадзіць чым‑н. усё, многае. Павасаджваць клумбы кветкамі.

2. Разм. Пасадзіць прымусова — усіх, многіх куды‑н.

3. за што. Разм. Прымусіць займацца чым‑н. усіх, многіх. Пазасаджваць дзяцей за ўрокі.

4. Разм. Засунуць, уткнуць куды‑н. усё, многае. Каб не забыць, [шафёр] пазасаджваў канверты перад сабой за ветравое шкло і выруліў машыну на дарогу. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áufbrummen

1.

vi забурча́ць; зараўці́

2.

vt разм.

j-m eins ~ — усы́паць каму́-н.

j-m éine Gefängnisstrafe ~ — засадзі́ць каго́-н. у турму́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)