зараста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зарасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затраве́ць, ‑ее; зак.

Зарасці травой. Двор затравеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрасці́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сце́; зрос, зрасла́, -ло́; зак. (разм.).

1. Зарасці, пакрыцца расліннасцю.

Сцежкі пырнікам зраслі.

2. Вырасці, урадзіць.

Жыта зрасло, як сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарасці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зарашчу́ заро́сцім
2-я ас. заро́сціш заро́сціце
3-я ас. заро́сціць заро́сцяць
Прошлы час
м. зарасці́ў зарасці́лі
ж. зарасці́ла
н. зарасці́ла
Загадны лад
2-я ас. зарасці́ зарасці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зарасці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замураве́ць, ‑ее; зак.

Зарасці муравой. Замуравелі партызанскія сцежкі. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

быллё, ‑я, н., зб.

Высакарослае сцяблістае пустазелле; бур’ян. На свежых пожнях глыбей у зямлю палезла карэнне былля. Гартны. Пасекі пачыналі зарастаць быллём і палыном. Чарот.

•••

Зарасці (парасці) быллём гл. зарасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урасти́ сов. (сплошь зарасти чем-л.), прост. урасці́, зарасці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зараста́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зарастаць — зарасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

порасти́ сов.

1. (прибавить в росте) парасці́;

э́та расса́да ещё порастёт гэ́та раса́да яшчэ́ парасце́;

2. (зарасти — чем) зарасці́;

порасти́ траво́й зарасці́ траво́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашчаці́нець, ‑ее; зак.

Разм. Зарасці жорсткімі кароткімі валасамі (пра твар). Твар зашчацінеў. Шчокі зашчацінелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)