замина́ться

1. (смущаться) бянтэ́жыцца, сумнява́цца; (запинаться) запіна́цца; (останавливаться) спыня́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stumble [ˈstʌmbl] v.

1. (over/on) спатыка́цца

2. запіна́цца;

stumble over words запіна́цца на сло́вах

3. вага́цца, хіста́цца

stumble across [ˌstʌmbləˈkrɒs] phr. v. наткну́цца, натра́піць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lállen

vi мармыта́ць, запіна́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stutter [ˈstʌtə] v. заіка́цца, запіна́цца;

He stuttered out an apology. Ён заікаючыся прамармытаў прабачэнне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stammer

[ˈstæmər]

1.

v.i.

заіка́цца; запіна́цца

2.

n.

заіка́ньне n.; запі́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мі́каць 1 ’рыкаць, мычаць, мыкаць’ (Юрч., Янк. 2, Ян.; паст., Сл. ПЗБ), мічэць ’тс’ (полац., Нар. лекс.), мік! — пра мычанне (мсцісл., Нар. лекс.). Гукапераймальнае. Мена ‑і‑ (замест ‑ы‑) — уплыў балт. моў (параўн. літ. mỹkti, mỹkauti ’мычаць’). Гл. таксама мы́каць.

Мі́каць 2 ’неразборліва гаварыць, запінацца’ (Нас., Шат.). Балтызм. Параўн. літ. mỹkti ’няясна вымаўляць словы, запінацца’, mikė́ti, miksė́ti ’заікацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stutter

[ˈstʌtər]

1.

v.i.

1) заіка́цца

2) запіна́цца, гавары́ць запіна́ючыся

2.

n.

заіка́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

запина́ться несов.

1. (зацепляться ногой за что-л.) зачапля́цца, зачэ́плівацца; (спотыкаться) спатыка́цца;

2. (о речи) запіна́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stámmeln

1.

vi заіка́цца, запіна́цца

2.

vt мармыта́ць; лапата́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

múrksen

vi разм.

1) дрэ́нна працава́ць, халту́рыць

2) запіна́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)