zakurzyć

зак.

1. запыліць;

zakurzyć ubranie — запыліць вопратку;

2. разм. закурыць, задыміць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapylić

зак.

1. бат. апыліць;

2. запыліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bestáuben

1.

vt запылі́ць

2.

vi (s) пылі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пропыли́ть сов.

1. (пропитать пылью) прапылі́ць, запылі́ць;

2. (проехать, пройти, подняв клубы пыли) разг. прапылі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запы́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад запыліць ​1.

2. у знач. прым. Пакрыты пылам, насыпаны пылам. Днём і ноччу ляцеў паравоз, Запылены, закураны, Аж з Урала. Кірэенка. Даміра ішоў наперадзе, цяжка ступаючы запыленымі кірзавымі ботамі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bestäuben

vt

1) запылі́ць

2) бат. апыля́ць

3) пасыпа́ць (мукой і г.д.); зацерусі́ць (снегам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)