запы́тваць несов.

1. спра́шивать;

2. (делать запрос) запра́шивать;

1, 2 см. запыта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́пыт ’патрабаванне на рабочую сілу, тавар, патрэба’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.), укр. по́пит ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба; папулярнасць’, польск. popyt ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба, папулярнасць’. Насуперак Банькоўскаму (2, 702), які лічыць польск. popyt калькай ням. Nachfrage ’тс’, можа разглядацца як самастойнае славянскае аддзеяслоўнае ўтварэнне з прыстаўкай по- і семантыкай выніковасці дзеяння ад пытацца (гл.), як і шэраг падобных утварэнняў, параўн. пабо́р, пада́так, паку́пка, рус. побо́р, поку́пка, по́дать, польск. pobór, podatek, ст.-польск. pokup, popłat, podaz, чэш. poptávka, славац. poplatok ’плата, збор’, славен. poprašanje ’запрос, пытанне, апытванне’, poplača ’заробак’, popúst ’зніжка’, якім адпавядаюць рознапрыставачныя, у тым ліку беспрыставачныя формы з ням. мовы: Kauf ’пакупка’, Lohn ’заробак’, Befrage ’запрос’, Unterlass ’зніжка’ і інш. У першасным значэнні попыт, імаверна, азначала ’запытанне, распытванне пра належнасць тавару’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

overcharge

[,oʊvərˈtʃɑ:rdʒ]

1.

v.

1) перацэ́ньваць

2) перагружа́ць, перапаўня́ць

3) перабо́ршчваць

2.

n.

1) завысо́кая цана́, запро́с -у m.

2) перагру́зка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

запатрабава́нне ср.

1. затре́бование, запро́с м.;

2. тре́бование;

3. востре́бование;

1-3 см. запатрабава́ць;

○ да ~ння — до востре́бования

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запыта́ць сов.

1. спроси́ть;

~та́й, як туды́ прайсці́ — спроси́, как туда́ пройти́;

2. (сделать запрос) запроси́ть;

з. меркава́нне рэда́кцыі — запроси́ть мне́ние реда́кции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)