1. Падаючы належны выгляд, засунуць, укласці край, канцы чаго‑н. куды‑н. [Ганна Васільеўна] заправіла пад хустку пасму сівых валасоў, і твар яе стаў суровым.Няхай.Увёў Аўдолевіч каня ў аглоблі, заправіў дугу і давай засупоньваць хамут.Брыль.// Заслаць, прыбраць. Заправіць ложак.
2.чым. Пакласці ў страву прыправу, закрасу. Антаніна Міхайлаўна засмажыла грыбы, шчодра заправіла іх смятанай.Колас.// Унесці ў глебу ўгнаенні. У калгасе ўсё дэталёва прадугледзелі, усё паставілі на службу ўраджаю: загадзя падабралі ўчасткі, багата запрасілі іх угнаеннямі, паклапаціліся пра насенне высокаўраджайных, перспектыўных сартоў.«Звязда».
3.чым і без дап. Падрыхтаваць для карыстання (машыну, прыбор і пад.), заліўшы або заклаўшы неабходнае рэчыва. Заправіць сіфон. Заправіць бак бензінам. Заправіць машыну.// Уставіць патрэбную дэталь у якую‑н. прыладу, механізм, рыхтуючы іх да работы. Заправіць бабіну ў прадзільную машыну.// Змясціць, паглыбіць што‑н. у што‑н. Заправіць насенне ў глебу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
cock
I[kɑ:k]1.
n.
1) пе́вень -ўня m.
2) саме́ц і́ншых пту́шак
3) кран -а m.
4) куро́к -ка́m.
5) гало́ўны заправі́ла, верхаво́д -а m.
6) Archaic пе́ршыя, другі́я пе́ўні (ра́ньні час)
2.
v.
узво́дзіць куро́к (пістале́та)
II[kɑ:k]
v.
1) ста́віцца задзі́рліва
2) насо́ўваць наба́кір
to cock a hat — залама́ць ша́пку наба́кір
3) напы́жвацца, задзіра́ць нос
III[kɑ:k]1.
n.
капа́, ко́пка f.
2.
v.t.
склада́ць у ко́пкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)