Trúnksucht
f - п’я́нства, запо́й
der ~ verfállen* — запі́ць, зап’я́нстваваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bout [baʊt] n.
1. (каро́ткі) перы́яд ліхама́нкавай дзе́йнасці
2. пры́ступ; прыпа́дак;
bouts of depression пры́ступы дэпрэ́сіі;
a drinking bout запо́й
3. спабо́рніцтва; ду́жанне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bout
[baʊt]
n.
1) суты́чка f., спабо́рніцтва n., ду́жаньне n.
boxing bout — спабо́рніцтва ў бо́ксе
2) пры́ступ -у m.
a bout of illness — пры́ступ хваро́бы
drinking bout — запо́й
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Напо́й ’пітво’ (Нас.; рэч., Груз.), ’запой’ (Грыг.), ’гарэлка’ (смарг., Сцяшк. Сл.), укр. напій ’напітак’, рус. напой ’напітак; перыяд ап’янення’, польск. napój ’пітво, напітак’, чэш. nápoj ’тс’, славац. napój, в.- і н.-луж. napoj, славен. napoj, серб.-харв. напој балг. дыял. напой ’вадапой’. Аддзеяслоўны назоўнік ад *napoiti ’напаіць’, што да *poiti, *piti (гл. паіць), параўн. навой ад навіць, набой ад набіць і г. д. (Махэк₂, 452; Шустар-Шэўц, 13, 988; Герай–Шыманьска, БЕ, 30, 1980, 2, 153–155). Спроба вывесці ст.-бел. напой ’напітак, пітво’ (1518 г.) са ст.-польск. napój ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 118) цалкам беспадстаўная.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)