запо́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запо́й запо́і
Р. запо́ю запо́яў
Д. запо́ю запо́ям
В. запо́й запо́і
Т. запо́ем запо́ямі
М. запо́і запо́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запо́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Перыяд бесперапыннага п’янства з прычыны хваравітай цягі да алкаголю.

Піць запоямі.

|| прым. запо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запо́й, -по́ю м. запо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запо́й запо́й, -по́ю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запо́й, ‑ю, м.

Перыяд бесперапыннага п’янства. Піць запоямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запой

т. 6, с. 534

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

запо́й м (periódische) Trúnksucht f -, Dipsomaníe f -, -nien (мед); Quartálssaufen n -s, (разм);

піць запо́ем ánhaltend trínken*; die Trúnksucht háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dipsomania

[,dɪpsəˈmeɪniə]

n.

дыпсама́нія f., храні́чны запо́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дыпсама́нія

(ад гр. dipsa = смага + манія)

перыядычны запой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

zabuzować

зак. пайсці ў запой; упіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)