закупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак.

1. каго-што. Купіць у вялікай колькасці або оптам.

З. прамысловае абсталяванне.

2. што і чаго. Запасціся пакупкай.

З. прадукты.

З. дроў.

|| незак. закупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. заку́пліванне, -я, н., за́куп, -у, мн. -ы, -паў, м. і заку́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

|| прым. заку́пачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Закупачныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zaopatrzyć się

зак. w co запасціся чым; забяспечыць сябе чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uzbroić się

зак. узброіцца;

uzbroić się w ciepliwość — запасціся цярплівасцю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Наста́рчыцца ’назапасіцца, старанна ўдосталь нарыхтаваць чаго-небудзь’ (Нас., Сцяшк. Сл.), укр. настарчити ’прыпасці, даставіць удосталь’. Відаць, запазычана з польск. nastarczyć (się) ’успець дастаць што-небудзь; задаволіць патрэбу’, ад starczyć ’зрабіць дастатковым’ (гл. старчыць), што паводле Брукнера (514), з першапачатковага statczyć (да *stati, параўн. даститак, дастатковы і пад.), гл. стачыць ’быць дастатковым’; параўн. настичыцца ’набрацца’ (Юрч.), укр. настачитися ’назапасіцца’ рус. настачиться ’запасціся чым-небудзь у дастатковай колькасці’ і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узбро́іцца, узброюся, узброішся, узброіцца; зак., чым.

1. Папасціся зброяй, сродкамі для вядзення бою. Многія пайшлі партызаніць, узброіўшыся тым, што трапілася пад рукі. Колас.

2. Абзавесціся, запасціся прыладамі, прыстасаваннямі, матэрыяламі для якой‑н. дзейнасці. Магутнай тэхнікай узброіўся савецкі хлебароб. Брыль. Дзед .. узброіўся абцугамі і доўга раскручваў дрот. Лынькоў. // перан. Набыць якія‑н. веды, звесткі і пад., неабходныя для якой‑н. дзейнасці. Узброіцца перадавой тэорыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

терпе́ние ср., в разн. знач. цярплі́васць, -ці ж., цярпе́нне, -ння ср.;

◊

вы́вести из терпе́ния вы́весці з цярплі́васці;

терпе́ние ло́пнуло цярплі́васці не хапа́е;

вооружи́ться терпе́нием запасці́ся цярплі́васцю; набра́цца цярплі́васці;

потеря́ть терпе́ние стра́ціць цярплі́васць;

запасти́сь терпе́нием запасці́ся цярплі́васцю, набра́цца цярплі́васці;

на вся́кое хоте́ние есть терпе́ние на ўся́кае хаце́нне ёсць цярпе́нне;

терпе́ние и труд всё перетру́т цярпі́ каза́к — атама́нам бу́дзеш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбро́іцца

1. вайск., паліт. rüsten vi (s) (пра дзяржаву); sich bewáffnen; Wáffen ánlegen (пра людзей);

2. (запасціся) sich áusrüsten, sich versórgen (чым-н. mit D);

◊

узбро́іцца цярпе́ннем sich mit Gedúld wáppnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cierpliwość

cierpliwoś|ć

ж. цярплівасць; цярпенне;

uzbroić się w ~ć — запасціся цярплівасцю;

wyprowadzić z ~ci — вывесці з цярплівасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kóhle

f -, -n ву́галь

~ ábbauen [fördern] — здабыва́ць ву́галь

~n fássen — запасці́ся ву́галем

wie auf (glühenden) ~n sítzen* — ≅ сядзе́ць як на іго́лках

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

набра́цца, -бяру́ся, -бярэ́шся, -бярэ́цца; -бяро́мся, -бераце́ся, -бяру́цца; -бяры́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сабрацца ў нейкай колькасці.

Набралася поўная хата людзей.

2. чаго. Знайсці ў сабе ўнутраныя сілы, магчымасці.

Н. смеласці.

3. звычайна безас. Напоўніцца чым-н.

Набралася вады.

4. чаго. Нацярпецца, перажыць, адчуць.

Н. гора.

5. чаго. Набыць, атрымаць нешта (звычайна непрыемнае).

Н. хваробы.

6. чаго. Пераняць, навучыцца чаму-н.

Н. вопыту.

7. чаго. Запасціся, назапасіць (іншы раз з адмоўем; разм.).

Грошай не н.

8. чаго і без дап. Напіцца гарэлкі, віна (разм.).

Ды ты ўжо недзе набраўся.

|| незак. набіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 1—4, 6 і 8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)