воцари́ться сов.

1. уст. стаць царо́м;

2. запанава́ць, наста́ць, усталява́цца;

в до́ме воцари́лась тишина́ у до́ме запанава́ла (наста́ла, усталява́лася) цішыня́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усталявацца, стаць, запанаваць, устаяцца □ стаць на абедзве нагі

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

zapanować

zapanowa|ć

зак.

1. kim/czym авалодаць кім/чым; падпарадкаваць каго/што;

~ć nad sytuacją — апанаваць сітуацыю; авалодаць становішчам;

2. надысці; запанаваць; усталявацца;

~ła cisza — запанавала цішыня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)