zapanować

zapanowa|ć

зак.

1. kim/czym авалодаць кім/чым; падпарадкаваць каго/што;

~ć nad sytuacją — апанаваць сітуацыю; авалодаць становішчам;

2. надысці; запанаваць; усталявацца;

~ła cisza — запанавала цішыня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)