Zündhölzchen
n -s, - запа́лка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
се́рнік, ‑а, м.
Абл. Запалка. [Антось] выняў з кішэні запалкі і дрыжачымі ад хвалявання пальцамі запаліў сернік. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Stréichholz
n -es, -hölzer запа́лка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zündholz
n -es, -hölzer запа́лка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Се́рнік 1 ‘запалка’ (ТСБМ; Гарэц., Байк. і Некр., Сцяшк.), се́рнікі ‘запалкі’ (ТС, ПСл, Сл. ПЗБ), се́ркі ‘тс’ (Касп.), сернічо́к ‘запалка’ (Нас.), се́рніцы ‘запалкі’ (Сл. ПЗБ), сярні́чка ‘запалка’ (Бяльк.), сірня́кі ‘тс’ (Бяльк.), се́рчыкі ‘тс’ (Сл. ПЗБ). Да се́рны, серка, сера (гл.) з розным суфіксальным афармленнем.
Сернік 2 (серпикъ): “серникъ, или чернинькая, надъ деревьями и по полямъ летающая птичка” (Меер Крыч.). Няясна, магчыма, се́ўка, сі́ўка ‘Charadrius pluvialis L.’ (Ласт.), параўн. укр. си́вка ‘Charadrius morinellus L.’, тады да серы ‘шэры’ (гл.), параўн. укр. сірий кінь ‘тс’ (ЕСУМ, 5, 256).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сярні́чка ’запалка’ (ТСБМ, Касп., Жд. 1), сяра́нка ’тс’ (Касп., Бяльк.), сернічо́к ’тс’ (Нас.), сярнікі́, сярні́чкі ’запалкі’. Гл. сернік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
spill1 [spɪl] n.
1. аско́лак, трэ́ска
2. до́ўгая запа́лка; скру́так з папе́ры (для прыкурвання)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
се́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.
Разм. Сера. Коўзаецца па карабку запалка, здзірае з карабка паперку, што намазана серкаю, і не загараецца. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
match1 [mætʃ] n. запа́лка;
a box of matches карабо́к запа́лак;
strike a match запалі́ць запа́лку
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zapałka
zapał|ka
ж. запалка;
pudełko ~ek — каробка (пушка) запалак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)