чарто́ўскі прысл. кніжн. (запазычанне з рускай мовы) verdámmt, verflúcht, vertéufelt;

чарто́ўскі ця́жка (es ist) verdámmt [verflúcht, vertéufelt] schwer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zapożyczenie

zapożyczeni|е

н. запазычанне;

~а z języków obcych — запазычанні з замежных моў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перенима́ние

1. перайма́нне, -ння ср.; перахо́пліванне, -ння ср.;

2. перайма́нне, -ння ср.; пазыча́нне, -ння ср., запазыча́нне, -ння ср., запазы́чванне, -ння ср.;

3. перайма́нне, -ння ср.; см. перенима́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ДЗЕ́КАННЕ,

у беларускай мове фанетычная з’ява, звязаная са змяненнем гука «д» пры яго памякчэнні на мяккую афрыкату «дз» (за выключэннем «д» у прыстаўках, дзе яно не пераходзіць у «дз»). Развілося не пазней 14 ст., у помніках бел. мовы адлюстроўваецца з пач. 16 ст. («адзін за всехъ», «пападзись», «людзіе», «игдзе», «серца людзские»), Ёсць 2 погляды на паходжанне Дз. і цекання ў бел. мове. Выказаная ў 19 ст. А.А.Шахматавым гіпотэза пра запазычанне Дз. з польскай мовы не атрымала пашырэння. Агульнапрызнанай лічыцца гіпотэза Я.Ф.Карскага пра самаст. развіццё Дз. на бел. глебе.

Літ.:

Юргелевіч П.Я. Курс сучаснай беларускай мовы з гістарычнымі каментарыямі. Мн., 1974.

М.Р.Прыгодзіч.

т. 6, с. 103

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

loan​1 [ləʊn] n.

1. пазы́ка, крэды́т;

a domestic/foreign loan уну́траная/заме́жная пазы́ка;

a bank loan ба́нкаўскі крэды́т;

take out a loan браць крэды́т;

repay a loan выпла́чваць крэды́т;

give smb. the loan of smth. пазы́чыць каму́-н. што-н.;

have smth. on loan атрыма́ць што-н. у часо́вае карыста́нне

2. ling. (таксама a loan word) запазы́чанне, пазы́чанне, запазы́чанае сло́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Даты́чыць, датычыцца ’датычыцца’ (БРС). Запазычанне з польск. dotyczyć ’тс’. Запазычанне адносна новага часу (няма ў Булыкі, Запазыч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выдзі́рства ’грабежніцтва, прыгнёт’ (Нас.). Запазычанне з польск. wydzierstwo ’тс’. Параўн. ст.-бел. выдерца ’мучыцель’, таксама запазычанне з польск. (Булыка, Запазыч., 73).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Балі́стыка. Рус. балли́стика, укр. балі́стыка. Запазычанне з зах.-еўрап. моў: франц. balistique, ням. Ballistik. Шанскі (1, Б, 25–26) лічыць, што запазычанне было іменна з франц. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гру́ца ’ячныя крупы, крупнік, каша’ (БРС. Нас., Шатал.). Запазычанне з польск. gruca ’тс’ (а гэта з ням. Grütze ’тс’). Запазычанне адносна новага часу (няма ў Булыкі, Запазыч.). Параўн. Слаўскі, 1, 363.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аб’ём (БРС) < рус. объём. Запазычанне XX ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)