замо́чваць гл. замачыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zamoczyć

зак. замачыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пазамо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Замачыць, зрабіць мокрым усё, многае. Пазамочваць ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замо́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. замочваць — замачыць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вспры́снуть сов.

1. спы́рснуць, апы́рскаць;

2. (отметить выпивкой) прост. замачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замо́чаны

1. замо́ченный;

2. перен., разг. вспры́снутый;

1, 2 см. замачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спры́снуть сов.

1. разг. апы́рскаць, папы́рскаць, спы́рснуць;

2. перен., прост., шутл. замачы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замо́чка ж., разг. (выпивка по случаю чего-л.) вспры́скивание ср.; см. замачы́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замачы́цца, ‑мачуся, ‑мочышся, ‑мочыцца; зак.

Замачыць сябе, сваю вопратку. Зося, палажыўшы серп на плячо, вышэй падаткнуўшы спадніцу, каб не замачыцца ў вячэрнюю расу,.. падбегла да Міхаські, узяла яго на рукі. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змачы́ць, змачу, змочыш, змочыць; зак., каго-што.

1. Зрабіць мокрым, вільготным; намачыць. Дождж змачыў сена. □ Валасы .. [Валодзя] добра змачыў і зачасаў угору. Ермаловіч.

2. перан. Разм. Адзначыць што‑н. выпіўкай; замачыць. Прывіталі суседзі. Стол абрусам пакрылі Ды сяброўскую радасць Чаркай добрай змачылі. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)