зале́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залепи́ть сов., в разн. знач. заляпі́ць, мног. пазале́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зале́плены в разн. знач. зале́пленный; см. заляпі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зале́пліваць несов., в разн. знач. залепля́ть; см. заляпі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазама́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Замазаць, заляпіць чым-н. усё, многае.

П. надпісы на сцяне.

2. Запэцкаць, забрудзіць усё, многае.

П. рукі фарбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zalepić

зак. заляпіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пазале́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Заляпіць, заклеіць чым‑н. усё, многае. Пазалепліваць дзіркі. // Наклейваючы што‑н., укрыць усю паверхню. Пазалепліваць сцены афішамі.

2. Заляпіць, пакрыць сабою ўсё, многае або ўсіх, многіх. Снег пазалепліваў прахожых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Паслініць трохі або дадаткова. [Адам], сагнуўшыся над зверчанай цыгаркай падслініць беражок, каб заляпіць яе, кінуў: — Было [каханне]!.. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запяча́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Закрыўшы што‑н., налажыць пячатку. Запячатаць пакет сургучом.

2. Заклеіць, заляпіць. Запячатаць канверт.

•••

Як запячатаць — поўна, запоўнена да крайняй магчымасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zakleić

зак. заклеіць, заляпіць;

zakleić kopertę — заклеіць канверт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)