кабала́, -ы́, ж.

1. У старажытнай і сярэдневяковай Русі: даўгавое абавязацельства, якое ставіла пазычальніка ў асабістую маёмасную залежнасць ад пазыкадаўцы, а таксама сама гэта залежнасць (гіст.).

2. перан. Поўная залежнасць ад каго-н.; прыгнёт.

Трымаць у кабале.

|| прым. каба́льны, -ая, -ае.

Кабальная залежнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зави́симость зале́жнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страда́тельность лингв. зале́жнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпара́дкаванне, -я, н.

1. гл. падпарадкавацца, падпарадкаваць.

2. У граматыцы: фармальная залежнасць адных слоў ці сказаў ад другіх.

П. даданых сказаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

alcoholism [ˈælkəhɒlɪzəm] n. алкагалі́зм; алкаго́льная зале́жнасць; п’я́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зале́жны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў залежнасці.

З. чалавек.

Залежныя краіны.

2. Абумоўлены чым-н., які ўтрымлівае ў сабе залежнасць (у 2 знач.).

Залежнае становішча.

3. Які выражае залежнасць (у 3 знач.; спец.).

Залежнае слова.

4. У граматыцы: які мае адносіны да форм дзеяслова, якія абазначаюць, што суб’ект падвяргаецца дзеянню з боку аб’екта.

З. стан.

Дзеепрыметнік залежнага стану.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dependence [dɪˈpendəns] n. (on) зале́жнасць;

mutual dependence узаемазале́жнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dependency [dɪˈpendənsi] n.

1. (on) зале́жнасць

2. кало́нія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ábhängigkeit

f - зале́жнасць

in ~ geráten* — папа́сці ў зале́жнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гіпата́ксіс, ‑у, м.

У граматыцы — залежнасць (сказаў).

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і táxis — размяшчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)