гіпата́ксіс, ‑у, м.

У граматыцы — залежнасць (сказаў).

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і táxis — размяшчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)