inscharren

vt зако́пваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zscharren

vt зако́пваць (неглыбока)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zschaufeln

vt зако́пваць (шуфлем)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хава́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Закопваць нябожчыка або крэміраваць яго і ўстанаўліваць урну з прахам дзе-н.

2. перан. Лічачы аджыўшым, аддаваць забыццю; забываць.

Х. свае мары.

|| зак. пахава́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; наз. пахава́нне, -я, н.

|| наз. хава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

verschrren

vt зако́пваць (у зямлю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bury [ˈberi] v.

1. хава́ць (мёртвага)

2. зако́пваць, хава́ць (у снезе, пяску і да т.п.)

3. хава́ць; хава́цца

be buried in thought паглы́біцца ў ро́здум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bury

[ˈberi]

v.t. -ied, -ying

1) хава́ць (паме́рлага)

2) прыкрыва́ць, хава́ць; зако́пваць, зако́пваць

to bury one's face in one’s hands — закры́ць твар рука́мі

3) Figur. зако́пвацца, зарыва́цца

to bury oneself in studies — закапа́цца ў вучо́бе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зарыва́ть несов.

1. зако́пваць; (о животных) зарыва́ць;

2. (прятать, утыкать лицо, голову) хава́ць, утыка́ць; см. зары́ть 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

далако́п, ‑а, м.

Рабочы, які капае магілы. Далакопы ўзяліся за рыдлёўкі, натоўп пачаў разыходзіцца, расцякаючыся па сцежках, што вялі да выхаду з могільніка. Хадкевіч. Магіла была гатова. Апёршыся на лапаты, чакалі далакопы, калі закопваць ім. Вярцінскі. // Той, каму даручана капаць, раскопваць што‑н. [Вера:] Мы з Чарнавусам касцямі не займаемся, гэта Гарлахвацкі іх перабірае. А наша справа — мел, гліна, вапна, фасфарыты. Галоўны далакоп — Аляксандр Пятровіч, а я яму памагаю. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

begrben

* vt

1) зако́пваць

2) (па)хава́ць (тс. перан.)

◊ da liegt der Hund ~ — вось яно́ што [як]!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)