іпатэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы, ж.

Пазыка, якая выдаецца ў капіталістычных краінах пад заклад нерухомай маёмасці, галоўным чынам зямлі, а таксама заклад нерухомай маёмасці пад такую пазыку.

[Ад грэч. hypothēkē — заклад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bet​1 [bet] n. закла́д;

make a bet ісці́/пайсці́ ў закла́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ламба́рд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Крэдытная ўстанова для выдачы грашовай пазыкі за пэўны працэнт пад заклад рэчаў ці рухомай маёмасці.

|| прым. ламба́рдны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закла́дчык, ‑а, м.

Той, хто здае ў заклад рэчы, маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пари́ ср., нескл. закла́д, -ду м.;

держа́ть (заключа́ть) пари́, идти́ на пари́ ісці́ ў закла́д;

вы́играть пари́ (у кого-л.) вы́йграць закла́д (у каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wager​1 [ˈweɪdʒə] n. dated or fml закла́д; ста́ўка;

lay/make a wager ісці́ ў закла́д;

win/lose a wager вы́йграць/прайгра́ць закла́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

залажы́цца, -лажу́ся, -ло́жышся, -ло́жыцца; зак.

1. Пайсці ў заклад на што-н.

Хлопцы залажыліся, пабачым, хто выйграе.

2. Дружна ўзяцца за работу.

Мы як залажыліся, дык да вечара і зрабілі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прозакла́дывать сов. и несов., разг.

1. сов. (заложить) закла́сці, мног. пазаклада́ць, пазакла́дваць, адда́ць у закла́д; несов. (закладывать) заклада́ць, закла́дваць, аддава́ць у закла́д;

2. сов. (поручиться) паручы́цца (чым), закла́сціся (на што), закла́сці (што), даць у закла́д; несов. (ручаться) руча́цца, закла́двацца (на што), закла́дваць (што), дава́ць у закла́д;

3. сов. (проиграть), уст. прайгра́ць (у закла́д); несов. (проигрывать), уст. прайграва́ць (у закла́д).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іпатэ́ка

(гр. hypotheke = заклад)

1) заклад нерухомай маёмасці (пераважна зямлі, будынкаў) для атрымання пазыкі, а таксама пазыка пад заклад маёмасці;

2) пазыковае пасведчанне аб закладзе нерухомай маёмасці, якое выдаецца банкам пазычальніку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перазакла́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перазакладваць — перазалажыць; аднаўленне закладу, паўторны заклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)