дэка́нстваваць

‘займаць пасаду дэкана’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэка́нствую дэка́нствуем
2-я ас. дэка́нствуеш дэка́нствуеце
3-я ас. дэка́нствуе дэка́нствуюць
Прошлы час
м. дэка́нстваваў дэка́нствавалі
ж. дэка́нствавала
н. дэка́нствавала
Загадны лад
2-я ас. дэка́нствуй дэка́нствуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэка́нствуючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інспе́ктарстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Разм. Займаць інспектарскую пасаду; быць інспектарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзідэ́нцтваваць, ‑твую, ‑твуеш, ‑твуе; незак.

Займаць пасаду прэзідэнта, выконваць абавязкі прэзідэнта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развлека́ть несов.

1. забаўля́ць, весялі́ць, развесяля́ць; пацяша́ць;

2. (отвлекать) займа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загута́рваць

‘загаворваць, займаць каго-небудзь размовамі (загутарваць субяседніка, загутарваць чаканне); праводзіць час у гутарцы’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загута́рваю загута́рваем
2-я ас. загута́рваеш загута́рваеце
3-я ас. загута́рвае загута́рваюць
Прошлы час
м. загута́рваў загута́рвалі
ж. загута́рвала
н. загута́рвала
Загадны лад
2-я ас. загута́рвай загута́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загута́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

працягласць,

уласцівасць матэрыяльнага цела займаць пэўную частку прасторы.

т. 13, с. 34

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прафе́сарстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Разм. Быць прафесарам, займаць пасаду прафесара. Прафесарстваваць у універсітэце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улада́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

1. Правіць краінай, дзяржавай, быць уладаром, мець уладу на кім-, чым-н.

У. над прыродай.

2. перан. Панаваць, займаць пануючае становішча.

На дварэ ўладарыць восень.

|| наз. улада́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лідзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Заняць (займаць) становішча лідэра (у 2 знач.). Лідзіраваць у гонках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zajmować

незак.

1. займаць; захопліваць;

2. займаць; забаўляць; паглынаць; захапляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)