дэка́нстваваць

‘займаць пасаду дэкана’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэка́нствую дэка́нствуем
2-я ас. дэка́нствуеш дэка́нствуеце
3-я ас. дэка́нствуе дэка́нствуюць
Прошлы час
м. дэка́нстваваў дэка́нствавалі
ж. дэка́нствавала
н. дэка́нствавала
Загадны лад
2-я ас. дэка́нствуй дэка́нствуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэка́нствуючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

інспе́ктарстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Разм. Займаць інспектарскую пасаду; быць інспектарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзідэ́нцтваваць, ‑твую, ‑твуеш, ‑твуе; незак.

Займаць пасаду прэзідэнта, выконваць абавязкі прэзідэнта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развлека́ть несов.

1. забаўля́ць, весялі́ць, развесяля́ць; пацяша́ць;

2. (отвлекать) займа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загута́рваць

‘загаворваць, займаць каго-небудзь размовамі (загутарваць субяседніка, загутарваць чаканне); праводзіць час у гутарцы’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загута́рваю загута́рваем
2-я ас. загута́рваеш загута́рваеце
3-я ас. загута́рвае загута́рваюць
Прошлы час
м. загута́рваў загута́рвалі
ж. загута́рвала
н. загута́рвала
Загадны лад
2-я ас. загута́рвай загута́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загута́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прафе́сарстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Разм. Быць прафесарам, займаць пасаду прафесара. Прафесарстваваць у універсітэце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працягласць,

уласцівасць матэрыяльнага цела займаць пэўную частку прасторы.

т. 13, с. 34

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

улада́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

1. Правіць краінай, дзяржавай, быць уладаром, мець уладу на кім-, чым-н.

У. над прыродай.

2. перан. Панаваць, займаць пануючае становішча.

На дварэ ўладарыць восень.

|| наз. улада́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лідзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Заняць (займаць) становішча лідэра (у 2 знач.). Лідзіраваць у гонках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zajmować

незак.

1. займаць; захопліваць;

2. займаць; забаўляць; паглынаць; захапляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)