узнава́ться
1. разг. станаві́цца вядо́мым; уве́двацца;
2. страд. пазнава́цца; распазнава́цца; спазнава́цца, зазнава́цца, зве́двацца; уве́двацца; см. узнава́ть 1—3;
◊
друзья́ узнаю́тся в беде́ сябры́ пазнаю́цца ў бядзе́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
strugać
незак.
1. стругаць;
2. габляваць;
3. (пра гародніну) чысціць; абіраць; скрэбці;
strugać wariata разм. валяць дурня;
strugać ważniaka разм. зазнавацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Пе́трыць 1 ’цяміць, разумець’ (Янк. 3.; Нар. Гом.; ТС; лід., Сцяшк. Сл.; глус., Сл. ПЗБ; рэч., Мат. Гом.), ’кеміць’ (капыл., Жыв. сл.), пе́тріць ’разумець (пра дзіця)’ (гарад., ЛА, 3). Параўн. рус. пе́трить ’разумець, кеміць’, пе́траць ’помніць’; польск. piętrzyć ’паднімаць узровень вады (каля плаціны)’, piętrzyć się ’ўздымацца’, ’зазнавацца’, славен. vz‑pẹ́titi se ’ўспомніць, прыгадаць’, spọ́titi ’тс’, o‑pẹ́titi ’заўважыць’, серб.-харв. pétiti ’не забыць, запомніць’, далмацінск. na‑pétati se ’намучыцца’. Не зусім яснае слова. Звычайна збліжаюць пе́трыць з пяць, пя́цца < прасл. *pęti se (Брандт, РФВ, 23, 292; Праабражэнскі, 2, 166; Фасмер, 3, 425–426; Бязлай, 3, 31). Суфікс ‑р‑, як у хітры́ць, мудры́ць.
Пе́трыць 2 ’біць’ (ТС) — у выніку кантамінацыі лексем пе́таваць і пе́рыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zadzierać
zadziera|ć
незак.
1. задзіраць;
~ć nosa — задзіраць нос; зазнавацца;
2. z kim задзіраць каго; пачынаць сварку з кім;
lepiej z nim nie ~j! — ты лепш яго не чапай!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)