załamanie się

н.

1. надлом; загін;

2. правал; крах;

3. прыгнечанасць; дэпрэсія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

meander

[miˈændər]

1.

v.i.

1) ві́цца (пра раку́, даро́гу)

2) хадзі́ць бязмэ́тна, блука́ць

2.

n.

1) заві́ліна, зьві́ліна f.; вы́гін, за́гін -у m.

2) бязмэ́тнае хаджэ́ньне, блука́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зало́м м

1. (месца залома, надлом) Brúchstelle f -, -n;

2. (загін, завіліна) Krümmung f -, -en, Bíegung f -, -en, Wíndung f -, -en; Knick m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смерць, гібель, пагібель, згуба, загуба, страта, скон, скананне, кананне, згіненне, звод; халэмус, каюк, капут (разм.); здыхата (разм. зняваж.); загібель, загін, гамон, кадук (абл.), упадкі (абл., мн.); магіла, канец, канцы, капец, капцы, плаха, пятля, труба (перан.) □ вечны сон, расстанне са светам

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)