1. Каляны ад засохлай гразі; закарэлы. Каравая ануча. □ Баба прынесла з гары.. каравыя старыя нагавіцы.Чорны.// Вельмі брудны, запэцканы граззю. Каравая свіння.
2. Пакрыўлены, вузлаваты, з нарасцямі (пра дрэвы, расліны). Я стаяў пад караваю грушаю-дзічкаю адзін сярод чыстага поля.Сачанка.Не памятаю, як было, але вавёркаю я ўжо сядзеў на каравай алешыне.Нікановіч.
3.Загрубелы, нягнуткі, з шурпатай скурай (пра рукі, ногі). Каравыя пальцы. □ На возе, звесіўшы босыя каравыя ногі, сядзеў Дойла.Адамчык.
4.перан.Разм. Няскладны, няўмелы, груба выкананы. Каравы пераклад. Каравая фраза. □ Словы тыя .. адно за другое ніжуцца, каравыя, нязграбныя.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rugged
[ˈrʌgɪd]
adj.
1) няро́ўны; нягла́дкі, шурпа́ты
rugged road — выбо́істая даро́га
2) мо́цны, здаро́вы; трыву́шчы
3) гру́бы, загрубе́лы
4) суво́ры
rugged times — цяжкі́я часы́
5) гру́бы, няве́тлівы
rugged manners — гру́быя мане́ры
6) непаго́дны, непаго́длівы
rugged weather — не́пагадзь f.
7) прані́зьлівы (пра гук)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)