заграба́цца несов., страд. загреба́ться; зарыва́ться; см. заграба́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заграба́нне ср.

1. загреба́ние;

2. зарыва́ние;

1, 2 см. заграба́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

claw​2 [klɔ:] v.

1. дра́паць, драць, раздзіра́ць, (і)рва́ць

2. схапі́ць, схваці́ць (кіпцюрамі, лапамі)

3. пра́гна хапа́ць (рукой); заграба́ць (грошы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zgarniać

незак. зграбаць;

zgarniać pieniądze — заграбаць грошы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schéffeln

vt

1) зграба́ць (зерне)

2) перан. заграба́ць гро́шы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жар, -у, м.

1. Гарачае вуголле без полымя.

Падгарнуць жару.

2. Моцна нагрэтае паветра; спёка.

Летні ж.

3. Павышаная тэмпература цела пры хваробе (разм.).

У дзіцяці моцны ж.

◊

Бегчы, як жару ўхапіўшы (разм.) — вельмі хутка імчацца.

Даць (задаць) жару (разм.) — моцна насварыцца, расправіцца з кім-н.; хутка зрабіць што-н.

Чужымі рукамі жар заграбаць (разм., неадабр.) — не працуючы самому, карыстацца тым, што зрабілі іншыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Гарну́ць ’грэбці, веславаць; прытульваць, прыцягваць’ (БРС, Шат.), ’мець прыхільнасць’, ’грэбці, веславаць’ (Нас.), ’грэбці, заграбаць што-н.’ (Касп., Сцяшк., Бяльк., Сл. паўн.-зах.). Адносіцца да вялікай групы прасл. дзеясловаў *gъrtati: *gъrtnǫti (бел. гарта́ць — гарну́ць) з вельмі разгалінаванай семантыкай. Агляд значэнняў у паасобных слав. мовах гл. у Трубачова, Эт. сл., 7, 214–215. Параўн. гарта́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zagarniać

незак.

1. заграбаць; зачэрпваць;

2. загортваць; падгортваць;

3. захопліваць; завалодваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schráppen

vt

1) скрабці́, скаблі́ць

Rüben ~ — чы́сціць буракі́

2) перан. заграба́ць прыбы́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinheimsen

vt

1) збіра́ць ураджа́й

2) перан. заграба́ць

Erfólg ~ — карыста́цца вялі́кім по́спехам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)