загатава́ны разг.
1. загото́вленный;
2. вскипячённый;
1, 2 см. загатава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вскипяти́ть сов. закіпяці́ць; (о воде — ещё) загатава́ць; (о молоке — ещё) спа́рыць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насалі́ць, -салю́, -со́ліш, -со́ліць; -со́лены; зак.
1. чаго. Загатаваць пры дапамозе салення.
Н. грыбоў на зіму.
2. што. Тое, што і перасаліць.
3. перан., каму і без дап. Нашкодзіць каму-н., нарабіць непрыемнасцей (разм.).
Н. суседу.
|| незак. насо́льваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назапа́сіць, ‑пашу, ‑пасіш, ‑насіць; зак., чаго.
Нарыхтаваць, загатаваць вялікую колькасць чаго‑н. Назапасіць сена. □ Пад кашлатым дубком грэлася сойка, мусіць шукаючы корм, што клапатліва назапасіла яшчэ з восені. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.
1. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. загатаваць 1 — загатоўваць. Загатоўка дроў.
2. Р мн. ‑товак. Паўпрадукт у розных галінах вытворчасці, які патрабуе далейшай апрацоўкі. Змітрок замацаваў загатоўку і падаў асцярожна разец. Ваданосаў. Аперацыі разлічаны дакладна па хвілінах, і скураная загатоўка імгненна ператвараецца ў дабротны мужчынскі чаравік. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загото́вить сов.
1. (запасти) загатава́ць, нарыхтава́ць;
2. (подготовить) падрыхтава́ць;
мы загото́вили всё необходи́мое для отъе́зда мы падрыхтава́лі ўсё неабхо́днае для ад’е́зду;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наса́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Разм. Намазаць, нацерці чым‑н. тлустым. Насаліць валасы.
насалі́ць, ‑салю́, ‑со́ліш, ‑со́ліць; зак.
1. чаго. Загатаваць пры дапамозе салення. Насаліць бочку агуркоў.
2. што. Тое, што і перасаліць.
3. перан.; каму і без дап. Разм. Пашкодзіць каму‑н., нарабіць непрыемнасцей. Нямала насаліў дзед за сваю службу пану бургамістру і яго паслугачам. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)