Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Заваруха ’сумятня’. Рус.дыял.завару́ха ’гатунак кашы; цеста; закваска’; літар. ’сумятня’. Пашыранае ў рус. дыялектах значэнне ’гатунак кашы’ першаснае, ’сумятня’ пераноснае (параўн. заварыць кашу). Паколькі ў бел. фіксуецца другаснае значэнне, магчыма, што слова запазычана з рус. Пры замацаванні гэтага значэння трэба ўлічваць і перан. завіруха ’сумятня’, адзначанае ўжо Насовічам, якое магло кантамінавацца з заваруха. Заваруха ўтворана з суфіксам ‑уха ад дзеяслова завары́ць (завари́ть).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
naparzyć
зак. напарыць, запарыць, заварыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zaparzyć
зак.заварыць; запарыць;
zaparzyć herbatę — заварыць гарбату (чай);
zaparzyć kawę — зварыць каву;
zaparzyć paszę — запарыць корм
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
2.Разм. Сухі чай, які заварваюць у чайніку. Усыпаць у чайнік заварку.// Настой, які атрымліваецца ў выніку заварвання. Наліць заваркі ў шклянку. Чай з заваркай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nawarzyć
зак. наварыць;
nawarzyć piwa перан.заварыць кашу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)