deviate
v.
1) адыхо́дзіць, адхіля́цца (ад кіру́нку, пра́ўды)
2) адступа́цца (ад пля́ну, пра́віла)
3)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
deviate
v.
1) адыхо́дзіць, адхіля́цца (ад кіру́нку, пра́ўды)
2) адступа́цца (ад пля́ну, пра́віла)
3)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
заваро́чванне
1. завора́чивание, свора́чивание, повора́чивание;
2. повора́чивание; развора́чивание;
3. завора́чивание;
4. повора́чивание;
1-4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заваро́чвацца
1. повора́чивать наза́д; (на машине — ещё) развора́чиваться;
2. (изменять направление) повора́чиваться;
3. отвора́чиваться;
1-3
4.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завора́чивать
1. (изменять направление)
2. (загибать кверху, назад) загіна́ць; закру́чваць; (подол, рукава) зака́сваць; (о штанинах — ещё) падка́сваць; (полы) захіна́ць;
3. (упаковывать) заго́ртваць; запако́ўваць; закру́чваць, укру́чваць; завіна́ць, захіна́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
развёртывать
1. (раскрывать) разго́ртваць, раскрыва́ць; развіна́ць;
2.
3.
4.
5. (выпрямлять) выпро́стваць, распро́стваць;
6.
7. (поворачивать)
8. (разверчивать, расширять отверстие, раскручивать) раскру́чваць; (рассверливать) рассвідро́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
umschlagen
I úmschlagen
1.
1) надзява́ць, накі́нуць
2) абго́ртваць, абмо́тваць
3) адгіна́ць (каўнер)
4) пераго́ртваць (старонку)
5) перагружа́ць (тавар)
6) пераку́льваць, зва́льваць
2.
1) рэ́зка мяня́цца (пра вецер і г.д.)
2) пераку́львацца, абаро́чвацца
II umschlágen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
reverse
1) адваро́т -у
2) адваро́тнае
3) за́дні ход
4) зьме́на на го́ршае; паго́ршаньне, пагаршэ́ньне
адваро́тны, супрацьле́глы
1)
2) вываро́чваць навы́варат
3) пераваро́чваць, перакуля́ць дагары́ нага́мі
4) зьмяня́ць на адваро́тнае; анулява́ць, скасо́ўваць (зако́н, пастано́ву)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
развора́чивать
1. (раскидывать, разбрасывать) раскіда́ць, раскі́дваць; (сено в прокосах) разбіва́ць; (навоз) раскіда́ць, раскі́дваць, разбіва́ць, растраса́ць; (беспорядочно разбрасывать) разваро́чваць;
развора́чивать наво́з раскіда́ць (раскі́дваць, разбіва́ць, растраса́ць) гной;
развора́чивать проко́сы разбіва́ць прако́сы;
развора́чивать посте́ль раскіда́ць (раскі́дваць) пасце́ль;
2. (разрушать, разламывать, превращать в обломки, разрывать) разваро́чваць;
развора́чивать снаря́дом дом разваро́чваць снара́дам дом;
развора́чивать мостову́ю разваро́чваць маставу́ю;
развора́чивать живо́т
3. (раскрывать) разго́ртваць; раскрыва́ць, развіна́ць;
развора́чивать газе́ту разго́ртваць газе́ту;
развора́чивать свёртки разго́ртваць (развіна́ць) скру́ткі;
4. (выпрямлять) выпро́стваць, распро́стваць;
развора́чивать спину́ выпро́стваць (распро́стваць) спі́ну;
развора́чивать пле́чи распро́стваць пле́чы;
развора́чивать носки́ разваро́чваць наскі́;
5.
развора́чивать перспекти́ву разви́тия разго́ртваць перспекты́ву развіцця́;
6.
развора́чивать стро́йку разго́ртваць будо́ўлю;
7.
развора́чивать спосо́бности разго́ртваць здо́льнасці;
развора́чивать по́весть в рома́н разго́ртваць апо́весць у рама́н;
8.
развора́чивать фронт разваро́чваць (разго́ртваць) фронт;
развора́чивать отря́ды в полк разго́ртваць атра́ды ў полк;
9. (поворачивать)
развора́чивать маши́ну
10. (разверчивать, расширять отверстие, раскручивать) раскру́чваць; (рассверливать) рассвідро́ўваць;
развора́чивать винт раскру́чваць шру́бу;
развора́чивать отве́рстие раскру́чваць адту́ліну;
развора́чивать колесо́ раскру́чваць ко́ла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)