забруджваць

захва́тывать^II несов., разг. (загрязнять) забру́джваць, зала́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изгрязня́ть несов., разг. забру́джваць, бру́дзіць, запэ́цкваць, пэ́цкаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

измы́згивать несов., прост. вэ́дзгаць; (загрязнять) пэ́цкаць; забру́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zanieczyszczać

незак. забруджваць; засмечваць; пэцкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

свіня́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Разм.

1. Забруджваць што‑н., рабіць беспарадак.

2. перан. Паскудзіць, шкодзіць каму‑н. у чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашлако́ўваць

‘забруджваць што-небудзь шлакамі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убрудзя́ньваць

‘забруджваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

pollute

[pəˈlu:t]

v.

забру́джваць (ваду́, паве́тра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

збрудзя́ньваць

‘цалкам забруджваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кара́віць

‘забруджваць што-небудзь, рабіць закарэлым, каравым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum